Βουνά οι ώρες μου σαν λείπεις,
η απουσία σου με τυραννάει
η ζήλεια μου σαν διαρρήκτης
σπάει την καρδιά μου μέσα και περνάει.

Ζήλεια μου, ζήλεια μου, με τη σκέψη σου μεθάω
λειώνουν τα χείλια μου όταν σε φιλάω,
ζήλεια μου, ζήλεια μου, παραμύθια κυνηγάω
και το κορμάκι σου σαν νερό ζητάω.

Γεμίζω νύχτα το ποτήρι,
έχει θολώσει πάλι το μυαλό,
η ζήλεια κάνει χαρακίρι,
στο πάθος μου που είν’ οριστικό.

Ζήλεια μου, ζήλεια μου, με τη σκέψη σου μεθάω
λειώνουν τα χείλια μου όταν σε φιλάω,
ζήλεια μου, ζήλεια μου, παραμύθια κυνηγάω
και το κορμάκι σου σαν νερό ζητάω.