Στου δρόμου τ’ αδιέξοδο κρατιέμαι, δεν ξεσπάω,
η πόλη μου ερείπια, δεν έχω που να πάω,
απόψε με δυο κύματα με στέλνεις εξορία,
σαν όλα σου τα θύματα περνώ στην ιστορία.

Η καινούργια σου αγάπη είναι λίγη, θα το δεις,
θα `ρθει, δυστυχώς, μια μέρα που κι εσύ θα πληγωθείς,
η καινούργια σου αγάπη στο βυθό σε οδηγεί,
στο ναυάγιό σου όμως δε θα είμ’ εγώ εκεί.

Στου δρόμου τ’ αδιέξοδο, ο τοίχος μπλε σελίδα
με θλίψη εξιστόρησε την κάθε σου παγίδα,
απόψε μ’ άλλο όχημα πηγαίνεις παραπέρα,
και βρήκες κάποιο πρόσχημα γι’ αυτήν εδώ τη σφαίρα.

Η καινούργια σου αγάπη είναι λίγη, θα το δεις,
θα `ρθει, δυστυχώς, μια μέρα που κι εσύ θα πληγωθείς,
η καινούργια σου αγάπη στο βυθό σε οδηγεί,
στο ναυάγιό σου όμως δε θα είμ’ εγώ εκεί.