Θέλω να ’ρθώ, μα ο καημός δε μ’ αφήνει,
δρόμος στενός η καρδιά σου και κλείνει.
Και η αγάπη μ’ αγάπη δε μοιάζει,
είναι καρφί που στον τοίχο σκουριάζει.

Θέλω να ’ρθώ, μα φοβάμαι, φοβάμαι.
Έτσι κι αλλιώς πάλι μόνη μου θα ’μαι.

Θέλω να ’ρθώ κι η λαχτάρα με καίει,
όμως "μην πας" κάτι μέσα μου λέει.
Κι έτσι σκυφτή μένω εδώ καρφωμένη,
στης ερημιάς μου την πίκρα δεμένη.

Θέλω να ’ρθώ, μα φοβάμαι, φοβάμαι.
Έτσι κι αλλιώς πάλι μόνη μου θα ’μαι.