Τα `παμε ξεκάθαρα από την πρώτη ώρα,
είμαστε για τώρα, όχι για πολύ,
βάλε τη ζακέτα σου, κουμπώσου και προχώρα,
τούτη η κωμωδία κράτησε πολύ.

Τα `θελες και τα `θελα, αυτή είναι η αλήθεια,
όλες μου οι κουβέντες ντόμπρες και βαριές,
με τη φαντασία σου μη φτιάχνεις παραμύθια,
είμαι μαθημένος στις ανηφοριές.

Ήρθα, στα μπεγλέρισα, σου τα `ριξα τα πήρες,
ήτανε για τόσο, άλλο δεν μπορώ,
έτυχε να είμαι απ’ αυτούς τους χαρακτήρες,
τα `χασα, τα πήρες και αναχωρώ.

Είμαι ασυμβίβαστος, ελεύθερος κι αλάνης,
το νοικοκυριό μου, κεραμιδαρειό,
τα μπερδεματάκια και τις πλάκες που μου κάνεις,
τζάμπα μου τα κάνεις, είμαι από χωριό.