Μαύρος ήλιος, μαύρη μέρα,
μαύρη νύχτα και αυγή,
τώρα που ’χω μείνει μόνος,
δίχως σύντροφο στη γη.

Η καρδιά μου δικασμένη
μένει πάντα μοναχή,
μένει πάντα μοναχή.

Ποιος τον πόνο μου θα κλάψει,
στη χαρά μου θα χαρεί;
Ποιος τα μάτια μου θα κλείσει,
σαν πεθάνω μιαν αυγή;

Η καρδιά μου δικασμένη
μένει πάντα μοναχή,
μένει πάντα μοναχή.