Ήρθε από τη Μυτιλήνη
ένα άπλυτο χαμίνι
αγαπάει το απαίσιο
τα σκουπίδια και το κέσιο.

Καβαλάει μηχανή
κι έχει πράσινο μαλλί
τη ζωή μου έχει αλλάξει
μ’ ένα γέλιο σαν μετάξι.

Παναγιά προστάτεψέ με
απ’ το τέρας γλίτωσέ με
μήνες μ’ έχει παρατήσει
κι η καρδιά μου έχει ραγίσει.

Μέναμε σ’ ένα στενάκι
στην Εμμανουήλ Μπενάκη
κι ήταν κάποιας ηλικίας
κι ο χαφιές της ενορίας.

Το ξανάδα στη Συγγρού
γένους μάλλον θηλυκού
και του τόπου το γραμμένο
έγραφε το πεπρωμένο.

Αχ το τέρας, αχ το τέρας, αχ το τέρας
μού `βαλε το κέρας.

Σε διάστημα μιας μέρας
με παντρεύτηκε το τέρας
με κουμπάρα και παπάδες
φωτογράφους και μαμάδες.

Πέντε μήνες στη σειρά
τα περνούσαμε καλά
ώσπου το `σκασε στην Πάρο
μ’ έναν μελαμψό φαντάρο.