Μεθυσμένο μου αστέρι
πού ανάβεις απόψε;
Πού σε πήρε η τροχιά σου;
Πότε αρχίζει η γιορτή;

Βιαστικό καλοκαίρι
όποτε έρχεσαι φέρνεις,
μες στον ύπνο μου μπαίνεις,
ξημερώνεις νωρίς.

Μεθυσμένο μου αστέρι
ποιες σκιές σε τρομάζουν;
Ποια κρυμμένα ταξίδια
σου κρατούν την καρδιά;

Κάθε μέρα που φεύγει,
κάθε μέρα το ξέρεις,
τ`άρωμά σου θυμάμαι,
τα νερά στα φιλιά.

Κι είναι σαν να`μαστε πάλι μαζί,
σα να`μαστε πάλι μαζί.

Μεθυσμένο μου αστέρι
τα κλειδιά μου όλα σπάνε,
τα παιδιά με ρωτάνε
πού έμαθες να πετάς.

Μέσα στ`όνειρο πάντα,
μέσα στ`'ονειρο πέφτεις
και ολόκληρη παίρνεις
στον αέρα φωτιά.