Εσύ μωρό μου είσαι φως, είσαι σκοτάδι,
είσαι χαστούκι δυνατό μαζί και χάδι,
δεν ξέρω ψέματα αν λες, αν λες αλήθεια,
μα μου γεμίζεις τη ζωή με παραμύθια.

Όχι, όχι, όχι, όχι.

Μη με παιδεύεις, μη με παιδεύεις,
πρώτα γι’ αγάπη μου μιλάς κι ύστερα φεύγεις.
Μη με παιδεύεις.

Εσύ μωρό μου είσαι χαρά είσαι και λύπη,
πότε στα χέρια σε κρατώ, πότε μου λείπεις,
μου κάνεις κόλπα πονηρά, με κοροϊδεύεις,
πας να με βάλεις σε μπελά, μη με παιδεύεις.

Όχι, όχι, όχι, όχι.

Μη με παιδεύεις, μη με παιδεύεις,
πρώτα γι’ αγάπη μου μιλάς κι ύστερα φεύγεις.
Μη με παιδεύεις.

Μη με παιδεύεις, μη με παιδεύεις,
πρώτα γι’ αγάπη μου μιλάς κι ύστερα φεύγεις.
Μη με παιδεύεις.

Μη με παιδεύεις, μη με παιδεύεις,
πρώτα γι’ αγάπη μου μιλάς κι ύστερα φεύγεις.
Μη με παιδεύεις.