Κόψε την κλωστή και φύγε
φύγε μακριά
αύριο για σένα θάμαι
μια ζωή παλιά
ίσως στην αρχή και να σε σκέφτομαι συχνά
όμως η καρδιά στο τέλος
πάντοτε ξεχνά
ίσως στην αρχή και να σε σκέφτομαι συχνά
όμως η καρδιά στο τέλος
πάντοτε ξεχνά.

Ρ

’Ετσι είναι πάντα
ίδια η ζωή
πίκρες και χαρές μια αλυσίδα
κι’αν συναντηθούμε ίσως κάποτε
να πεις
πού σε ξέρω αλήθεια πού σε είδα
κι’αν συναντηθούμε ίσως κάποτε
να πεις
πού σε ξέρω αλήθεια
πού σε είδα.

Κόψε την κλωστή και φύγε
δίχως να πονάς
δεν αξίζει την καρδιά σου
να την τυραννάς
Αύριο μπορεί κι’εσύ ο ίδιος
ν’απορείς
που να με θυμάσαι καθαρά
δε θα μπορείς
αύριο μπορεί κι’εσύ ο ίδιος
ν’απορείς
που να με θυμάσαι καθαρά
δε θα μπορείς.