Τελευταία η νύχτα έγινε πιο τρυφερή
γνώριμη των νερών και παίζει
και βγάζει φωνούλες μουσικές
κατεβαίνει πιο βαθιά και δε φοβάμαι
τ’ άνθη μου μετρώ τα μόνα
και λογαριάζω τον καιρό
που θέλω να σου δείξω

Ανεβαίνεις στις λέξεις κάποτε και ξεκινάς
μικρή και πεινασμένη νύχτα
φεγγάρι πικρό και μυστικό
με πληγώνεις πιο βαθιά και σ’ αγαπάω
μόνο περιμένω τ’ άστρα
που ανασαίνεις σαν πουλιά
και πάντα σε δροσίζουν
Βεατρίκη