Να το ξέρεις γλυκιά μου
πως παρόλο που έτσι αναπάντεχα και αδικαιολόγητα έφυγες από τη ζωή μου
εγώ
θα
σε
αγαπώ

Ναι μωρό μου
όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο και αλλοπρόσαλλο
να ξέρεις πως θα `μαι η μέλισσα
και εσύ το μελίσσι που θα κατοικώ που και που γιατί
σ’ αγαπώ

Και μέσα στων φλεβών μου την κυκλοφορία βρίσκεσαι πάντα και υπάρχεις
και όσο υπάρχω θα υπάρχεις
κάτω απ’ το πουκάμισο μου φόρεσα φανέλα
κι αν το σφάλμα είναι δικό μου βάζω φουστανέλα
σ’ αγαπάαααααωωω.

Η ξεφτίλα του πάθους
και ο δρόμος του λάθους
μ’ έχουν κάνει ρομπότ.
Το δικό μας στεφάνι
σάπισε στο λιμάνι
σαν παλιό φέρι μποτ.

Ο καημός της λαχτάρας
και της θείας Βαρβάρας οι χαμένες ευχές
Λίγα ψίχουλα σκόρπια και ξεφούσκωτα τόπια
οι παλιές προσευχές.

Γιατί μου φέρθηκες
σαν να `μουνα αράπης,
δεν δικαιώμουνα και γω
λίγης αγάπης

Γιατί μου φέρθηκες
σαν να `μουνα αράπης,
δεν δικαιώμουνα και γω
λίγης αγάπης

Λαϊ λαϊ λαϊ, λαϊ λαϊ λαϊ, λαϊ λαϊ λαϊ, λαϊ λαϊ λαϊ.

Είναι άδειο το σπίτι
τραγουδάω με λύπη
τα σουξέ του Αττίκ.

Τώρα πλέον πια μένει
να σε δω πουλημένη
σε καμία μπουτίκ.

Του παππού η φλογέρα
περιμένει πιο πέρα
να την παίξεις γλυκά.

Είμαι μόνος και κλαίω
δεν μπορώ σου το λέω
να σε δω φιλικά.

Γιατί μου φέρθηκες
σαν να `μουνα αράπης,
δεν δικαιώμουνα και γω
λίγης αγάπης.

Γιατί μου φέρθηκες
σαν να `μουνα αράπης,
δεν δικαιουμουνα και γω
λίγης αγάπης.