Γιάννες εποίκεν κάλεσμα
Γιάννες εποίκεν γάμον
Λαλεί και τ’ άστρα τ’ ουρανού
λαλεί της γης τα φύλλα.
Τον βασιλέα παράνυφον
το γιό τ’ άτ’ `φλαμπουριάτεν
τον Κιμισκήν κι ελάλεσεν,
τον Κιμισκήν τον Γιάννεν
την σκεπαριάν επέρπαξεν
κι άρ’ στα ορμάν εξέβεν.
Οξέαν ξύλον έκοψεν
της δάφνης την καρδίαν
ταμπούραν εκατόρθωνεν
ταμπούραν κατορθώνει
οφίδια κόρδας έβαλεν
στραφτάρας κοβοτσούτσας
πήγεν κι ατός κι επέζεψεν
άπεσ’ σον γαμοστόλον.
Τάλια τάλια τον ταμπουράν
και κελαηδεί μαγείας
κι αν και μαγεί τον νέγαμον
κι όλο το γαμοστόλον
κι αν και μαγευ’ τη νέγαμσσαν
κι εβγαλ’ ασόν νυμφίον.