Μυστήριο κι αυτό
εγώ πάει θα τρελαθώ,
θα βγω στο δρόμο να το πω.
Όσο σ’ αγαπάω, άλλο τόσο πάω
μ’ άλλες και το βρίσκω φυσικό.
Όσο σ’ εκτιμάω, τόσο δεν τολμάω
να σου κρύψω πως μ’ αυτές θα ζω.

Εγώ σεΐχης δε θέλω να γίνω
μη με κοροϊδεύεις σαν πονώ
σ’ έχω απ’ όλες τη μόνη γυναίκα,
Μέκκα για να προσκυνώ.

Μπορεί να φταίει κι ο Θεός... Ψέματα;

Μυστήριο κι αυτό
σαν να πέφτω στο γκρεμό
αφού εσένα αγαπώ.
Όσες έχω ζήσει κι έχω αγαπήσει
θέλω να τις έχω πάντα εδώ.
Χύνω κι άλλο δάκρυ μα δε βγάζω άκρη
θέλω να τις έχω στο πλευρό.

Εγώ σεΐχης δε θέλω να γίνω
μη με κοροϊδεύεις σαν πονώ
σ’ έχω απ’ όλες τη μόνη γυναίκα
Μέκκα για να προσκυνώ.

Μπορεί να φταίει κι ο Θεός...