Ήρθε απόψε απ’ το τσίρκο της σιωπής,
με την παρέα μας να μπλέξει.
Τρέχει ξυπόλητη να ανέβει στη σκηνή,
και τα αγκάθια της να αντέξει.

Ξέρει ότι πικρές από χρόνια της χρωστώ,
κάτω απ τη μάσκα ποιος μπορεί να τι διαβάσει.
Είναι φτιαγμένη απ’ τον κλέφτη του φωτός,
που’ θελε μόνος του, τον νόμο να ταράξει.

Να μας αλλάξει, να μας αλλάξει,
να μας αλλάξει, να μας αλλάξει,
να μας αλλάξει, να μας αλλάξει,
να μας αλλάξει, να μας αλλάξει.

Πάνω στο πάλκο τα μικρόφωνα ανοικτά,
οι μελωδίες της δεν κάνουν για αγγελούδια.
Κι αυτό την βάζει σε αντίθετη τροχιά,
για να σαπίζει τα νεόπλουτα λουλούδια.

Έτσι χαράζει το δικό τις ριζικό,
κάτω απ’ τη μάσκα δεν μπορείς να της διαβάσεις.
Είναι φτιαγμένη απ’ τον κλέφτη του φωτός
που’ θελε μόνος του, τον νόμο να ταράξει.

Να μας αλλάξει, να μας αλλάξει,
να μας αλλάξει, να μας αλλάξει.
να μας αλλάξει, να μας αλλάξει,
να μας αλλάξει, να μας αλλάξει.