Όποιος δεν είν’ αμαρτωλός, να κάνει ένα βήμα μπρος
και τα δικά μου σφάλματα με δίκιο να τα κρίνει,
εγώ βαθιά, βαθιά στον άνθρωπο έχω εμπιστοσύνη.

Τόσα χρόνια περιμένω το δικό μου τον κριτή
μα ακόμα να φανεί!
Λες κι αγνός δεν έχει μείνει
άνθρωπος πάνω στη γη.

Όποιος δεν είν’ αμαρτωλός δεν ξέρει τι θα πει καημός,
την κόλαση δε γνώρισε δε ζει την τιμωρία,
που του βαθαίνει την ψυχή και λέγεται αγωνία.

Τόσα χρόνια περιμένω το δικό μου τον κριτή
μα ακόμα να φανεί!
Λες κι αγνός δεν έχει μείνει
άνθρωπος πάνω στη γη.

Όποιος δεν είν’ αμαρτωλός δε σκύβει απάνω του ο Θεός
χωρίς να πέσει στ’ άνομα δεν ψάχνει για ευτυχία
και το καθόλου αμαρτωλός είναι κι αυτό αμαρτία.