Αχ, τα βουνά
σαν κάρβουνα βαριά
ανεβαίνουν μέσα στην καρδιά
χρόνια μου όμορφα.

Γυμνά τα βουνά
μπετά μελλοντικά
θα κοπούν σε σπίτια και αυλές
παιδικές χαρές
ματωμένες γειτονιές.

Δέντρα, φύλλα
μαχαίρια εντός μου
Κόσμε μίλα
ν`ακουστεί ο θυμός μου.

Αχ, τα βουνά
τα δέντρα σαν καρφιά
Φταίχτης είσαι μάτια μου κι εσύ
που είδες για ζωή
τη στενή σου φυλακή.

Δέντρα, φύλλα
μες στην καρδιά μου
Κόσμε μίλα
πριν καεί η γενιά μου