Εμένα δε με δείλιασες
ντουνιά με το φαρμάκι
εσύ στο ζόρι το`ριξες
κι εγώ στο τραγουδάκι.

Πικρό ποτήρι είν`η ζωή
φαρμάκι μες στο στόμα
μικρές και λίγες οι χαρές
κι όμως μέσα στις συμφορές
θέλεις να ζεις ακόμα.

Κι αν το γυρέψει η θύμηση
παλιούς καημούς ν`ανάψει
εγώ θ`αντέχω, τ`ορκίστηκα
ζωή μου μ`έχεις κάψει.