Σαν τη σταγόνα της βροχής στς αρχές του φθινοπώρου
η σκέψη σου με δρόσιζε, μέρες που δε σ’ εθώρου.

Ώρες με θρέφει η σκέψη σου κι ώρες μ’ αναστατώνει
κι ώρες χαλάζι γίνεται και την καρδιά παγώνει.