Εγώ πού πέταγα ψηλά σαν τα πουλιά
και αετός περήφανος ήταν ο εαυτός μου
ήρθες εσύ να μου γκρεμίσεις τη φωλιά
και να είσαι τώρα ο μεγαλύτερος εχθρός μου

Σαν πληγωμένος αετός
είναι ο δικός μου ο εαυτός
Με μια βαθειά λαβωματιά
κομμάτια έγινες καρδιά

Εγώ πού πέταγα ψηλά στη κορυφή
ήρθες εσύ για να με σύρεις μες το χώμα
Μα ο αετός στα χαμηλά ποτέ δεν ζει
αφού με πάτησες και μ έχεις κάνει λιώμα