Κλείνεις τα μάτια σου και πίνεις τον καφέ
μιλάς περίεργα και κάνεις χαβαλέ
σαν την αρτίστα της σιωπής
σε φουαγιέ άδειας σκηνής
το παίζεις άνετη το παίζεις φευγαλέ

μα εγώ σε βρίσκω σε μια υπόσχεση του μπλε
στις άκρες των ματιών και στ’ άσπρο ντεκολτέ
εκεί που κρύβεις το παιδί ( R )
μέσα στα παραμύθια
σε αγγίζω μεσ’ το όνειρο και γίνεσαι αλήθεια

σαν το φαντάρο που αγκαλιάζει τη σκοπιά
γυμνό το χέρι σου χαϊδεύει τη φωτιά
και σε κοιτώ στα σιωπηλά
να εξαγοράζεις τα φτηνά
κι αυτό που ντρέπεσαι να κάνεις στα κρυφά

μα εγώ σε βρίσκω σε μια υπόσχεση του μπλε
στο χρώμα του βυθού και στ’ άσπρο ντεκολτέ
κι όπως η φλόγα του φιλιού (R)
μου σιγοκαίει τα στήθια
κάποια ανάγκη μου κρυφή μου πλάθει παραμύθια