Μάτωσε το βράδυ και αιμορραγεί,
στην ψυχή μου μέσα μια πληγή,
γύρω μου σκοτάδι, δάκρυα και βροχή,
πνίγεται η ζωή μου στη σιωπή.

Συγχώρεσέ με, μα δεν αντέχω,
μια τέτοια νύχτα μου ματώνει την καρδιά,
συγχώρεσέ με, μ’ αφού δε σ’ έχω,
σε ποιο ξημέρωμα να βρω παρηγοριά.
συγχώρεσέ με.

Πάγωσε ο χρόνος κι έμεινε, απλά,
το δικό σου αντίο να κοιτά,
είπα να παλέψω, όμως είν’ αργά,
δύναμη δεν έχω τώρα πια.

Συγχώρεσέ με, μα δεν αντέχω,
μια τέτοια νύχτα μου ματώνει την καρδιά,
συγχώρεσέ με, μ’ αφού δε σ’ έχω,
σε ποιο ξημέρωμα να βρω παρηγοριά.

Συγχώρεσέ με.