Τρόχισα το νου μου
πάνω στην αγρύπνια
και με βρήκε ξύπνια
κι άλλο πρωί

Έφερα για λίγο
πίσω τη μορφή σου
βρέθηκα μαζί σου
κι ας μην είσαι εδώ

Στου φεγγαριού τους δρόμους
βλέπω τους ταχυδρόμους
χωρίς να μου μιλάνε
με προσπερνάνε

Στου φεγγαριού τους δρόμους
βλέπω τους ταχυδρόμους
ατέλειωτα νυχτέρια
με άδεια χέρια

Γέμισε η νύχτα
απ’ τα βήματά σου
με τα γράμματά σου
πάλι συζητώ

Πήρανε οι δρόμοι
όλοι τ’ όνομά σου
όσα είναι δικά σου
όλα τα αγαπώ