Γυρνούσες τόσα χρόνια τα λιμάνια
και ιστορίες έλεγες πολλές,
για κάποιους που τους ρίξαν στα λιοντάρια
μα βγήκαν ζωντανοί χωρίς πληγές.

Κανέναν ποτέ δεν προσκύνησαν
δεν άκουσαν καμιά διαταγή
μονάχα με την τρέλα συμφωνήσαν
να πνίξουν τις φωνές της λογικής.

Κάτσε στ`αβγά σου και στο σύστημα θα βρεις παρηγοριά
τ`αστέρια θα`ναι πάντα μακριά.
Μες στο καβούκι του κανείς δεν κινδυνεύει απ`τη φωτιά
τα κάστανα και κρύα είναι καλά

Σε είδα χθες το βράδυ στην πλατεία
γεμάτα τα παγκάκια με κλοσάρ.
Πετάχτηκες από τη μπιραρία
και ρώσικη ρουλέτα αρχινάς.

Το χέρι σου περίστροφο κρατάει
στον κρόταφο την κάνη ακουμπάς
μα λίγο πριν πατήσεις τη σκανδάλη
ακούς μια φωνή και σταματάς.

Κάτσε στ`αβγά σου