Όποιος ανοίξει τα φτερά
και κάνει βόλτες στα ψηλά
ότι κι αν πει εκείνος μέσα του το ξέρει

Τίποτα δεν ορίζει πια
κι η φλογισμένη του καρδιά
εκεί ψηλά κάνει παιχνίδι με μαχαίρι

Κι είναι το μαύρο το κουτί ότι απομένει
από την πτήση του εκείνη την τρελή
μεσ’ στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
κι αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή

Εσύ που αγάπησες πολύ
μ’ ένα τσιγγάνικο βιολί
αυτό που φλέγεται εσύ θες να το κάψεις

Θα το τραβήξεις το σκοινί
δε θα μετρήσεις αντοχή
μέσα στο πείσμα και στο πάθος σου θα λάμψεις

Κι είναι το μαύρο το κουτί ότι απομένει
από την πτήση σου εκείνη την τρελή
μεσ’ στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
κι αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή

Μου `χανε δώσει συμβουλές
κι είδα του κόσμου τις πληγές
μα δίχως πόνο είναι το τραύμα μόνο λέξεις

Και την ορμή του ποταμού
και την πλημμύρα του νερού
με το χεράκι σου πως να τα συμμαζέψεις

Κι είναι το μαύρο το κουτί ότι απομένει
από την πτήση μου εκείνη την τρελή
μεσ’ στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
κι αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή