Όταν φτάσεις να εκτιμήσεις τη συγγνώμη
τη ζωή σου δε θα τη χαλάσεις πια,
λες πως τώρα έκλεισαν για μας οι δρόμοι,
όμως σου τ’ ορκίζομαι, δε θα συμβεί ξανά.

Το παραδέχομαι, μα δεν το δέχομαι
έτσι να βγεις απ’ τη ζωή μου,
μπορεί να έφταιξα, όμως δεν έτρεξα
να φύγω απ’ τη συνείδησή μου,
το παραδέχομαι, μα δεν το δέχομαι
το σφάλμα αυτό να μας χωρίζει,
ό, τι κι αν έγινε, αυτό που έμεινε
είναι μι’ αγάπη που αξίζει.

Όταν μάθεις την καρδιά να συγχωράει
έχεις μάθει, επί τέλους, ν’ αγαπάς,
το γυαλί που ράγισε για μας δε σπάει,
ό, τι κι αν σε πόνεσε πρέπει να το ξεχνάς.

Το παραδέχομαι, μα δεν το δέχομαι
έτσι να βγεις απ’ τη ζωή μου,
μπορεί να έφταιξα, όμως δεν έτρεξα
να φύγω απ’ τη συνείδησή μου,
το παραδέχομαι, μα δεν το δέχομαι
το σφάλμα αυτό να μας χωρίζει,
ό, τι κι αν έγινε, αυτό που έμεινε
είναι μι’ αγάπη που αξίζει.