Το πέρασμά σου τα μεσάνυχτα απ`την πόλη
κάτω από τα μαραμένα δέντρα ως τη θάλασσα
είναι για μένα βάλσαμο κι αγάπη
όταν μέσα στο τέλμα του καιρού
το πρόσωπό σου ξαναβλέπω πάλι.

Το πέρασμά σου μες στο δροσερό ουρανό
στο μακρινό σου γήπεδο που φέγγει
αυτό το λίκνισμα στα χέρια στους μηρούς
μια σιωπηλή, ειρηνική διαδήλωση
ο αγώνας μας κι η άρνηση ν`αφήσουμε
ό, τι μας δόθηκε σαν ευλογία Θεού και χάρη.