Το πίσω δωμάτιο
είχε πάντοτε σκοτάδι
οι τοίχοι μυρίσαν
καπνό και υγρασία

Η Αλίκη μοίραζε τσάι
κάποιος άρχιζε
να τραγουδάει
για το χειμώνα

Στο πίσω δωμάτιο
βρεμένα πανωφόρια
γαλάζια λουλούδια
φωνάζανε αγάπη

Τα πρόσωπα ήταν γκρίζα
στη γωνιά μια Μόνα Λίζα
για το χειμώνα

Και τα φώτα τα χλωμά
κέρδισαν απόψε το παιχνίδι
τα σημάδια φτερουγίσανε
στον κρύο ουρανό

Το πίσω δωμάτιο
μένει άδειο από χρόνια
Τα ψεύτικα όνειρα
στο πάτωμα πεθάναν

Η Αλίκη μακριά έχει πάει
μ’ αυτόν που ήξερε
να τραγουδάει
για το χειμώνα

Και τα φώτα τα χλωμά
κέρδισαν για πάντα το παιχνίδι
τα σημάδια φτερουγίσανε
στον κρύο ουρανό