Όντως αυτό πρέπει να είναι το τελευταίο τραγούδι που γράφηκε στη ρωμαίικη γλώσσα της Ουκρανίας, απο κάποιον κάτοικο του χωριού Σαρτανά που κατάγεται όμως απο το χωριό Μπογάσο. Για περισσότερες πληροφορίες βλέπε http://users.sch.gr/ioakenanid/leontijkyrjakov.htm
1.
Арея, арея, αραία, αραία =αραιά αραιά (σπάνια, πότε πότε)
С тукос ту марея εις το δικό σου το μερέα =στη δικήσου μεριά, στα μέρησου
Го клотъу ту фтялы м, драну. εγώ κλώθω το κεφάλι μου, ανατρανώ. =γυρίζω το κεφάλιμου, βλέπω.
Го эху стратыя, εγώ έχω στρατεία, =έχω ταξίδι,
Апесум футыя, απ’έσω μου φωτία, = μέσαμου (έχω) φωτιά,
Туком ту хурия перну το δικό μου το χωρεία περνώ. =απο το δικόμου το χωριό περνώ.
Перну ки нунызу, περνώ και νουνίζω, =περνώ και σκέφτομαι,
Ухсам на хулизуιΟQΣΑ| να χουλίζω, = ή μάλλον αρχίζω να φωνάζω:
«Бугасу, ас исун кала!» «Μπογάσο, ας ήσουν καλά! =«Μπογάσο, να είσαι καλά!
Пилы пуласиис, απολύει απολυσίες, =(σου) στέλνει χαιρετίσματα,
Харишсин плушиис χαρίζει σεν πλουσιίες =σου εύχεται πλούτη
Тукос ту башселску бала το δικό σο τοΒΑς|ΣΕΛ|ΣΚ|οΒΑΛΑ|. =το δικόσου το κεφαλοχωρίτικο παιδί (=εγώ)».
(башселску είναι προφανώς υβρίδιο λέξη απο το τουρκικό баш =κεφάλι, κύριο, και το ουκρανικό села =χωριό, με το ουκρανικό και ρωσικό πρόσφυμα επιθέτων –σκ, και ελληνική κατάληξη –ου (δηλαδή το –ο των ουδετέρων) хурия είναι μάλλον τυπογραφικό λάθος αντί για хурию =χωρίο).
2.
С така с та мурморья εις τα δικά σου τα μοιρομόρια =στα δικάσου τα μνήματα
Прату лоря лоря περπατώ ολόγυρα ολόγυρα =βαδίζω γύρω γύρω
Та матям сунгкута пихта. τα μάτια μου σφουγκώ τα πηχτά. =τα μάτιαμου σκουπίζω συχνά, κάθε λίγο.
Атута мурморя ετούτα μοιρομόρια =αυτά τα μνήματα
Такам эн та соя, τα δικά μου ένι τα σόγια, =οι δικοίμου είναι οι συγγενείς,
Такам эн та тэря ата. τα δικά μου ένι τα εντέρια αυτά. =τα δικάμου είναι τα σπλάχνα αυτά.
Та спитя псиленун, τα σπίτια ψηλαίνουν, =τα σπίτια ψηλώνουν,
Румей иксилевун, ΡωμαίοιΕΚΣί_ΛΕ|εύουν, =οι Ρωμιοί λειψαίνουν, λιγοστεύουν,
Румеку ту глоса арен. ρωμαίικο το γλώσσα αραιαίνει. =η ρωμαίικη η γλώσσα αραιώνει. (=γίνεται σπάνια)
Румека пидъича, ρωμαίικα παιδίτσια, =τα ρωμαίικα μικρά αγόρια,
Румека курчича ρωμαίικα κοριτσίτσια =τα ρωμαίικα μικρά κορίτσια
Ти ксерун румека румей κί ξέρουν Ρωμαίικα Ρωμαίοι. δεν ξέρουν Ρωμαίικα οι Ρωμιοί.
(|ΕΚΣί_ΛΕ|εύουν, απο το τουρκ.ΕΚΣί| =γίνεται λειψό, μειώνεται, χάνεται. ΛΕ είναι τουρκικό πρόσφυμα που ενίοτε οι Ρωμιοί το προσθέτουν πλεοναστικά)
3.
Инэя убайдъа, εννέαΟΒΑ|δια, =εννέα λόφοι,
Ифта тарамайдъа, εφτάΤΑΡΑΜΑ|δια, =επτά καλλιεργημένες εκτάσεις,
Апесу галтицка нера απ’έσω γλυκίτσικα νερά. =(περιβάλλουν) μέσα γλυκά νερά.
Та чоля с спармена, ταΞΟΙΛ|ια σου σπαρμένα, =τα χωράφιασου είναι σπαρμένα,
Хтина фаимена. κτηνά φαγημένα. =οι αγελάδεςσου (είναι) ταϊσμένες.
Го эху тукос ту хара. εγώ έχω το δικό σου το χαρά. =εγώ έχω τη δικήσου τη χαρά = χαίρομαι με σένα.
На круй аври илус, να κρούει αύριο ήλιος, =για να χτυπάει (=να λάμπει, να ζεσταίνει) αύριο ο ήλιος,
На шеритын филус, να χαίρεται φίλος, =για να χαίρεται ο (κάθε) φίλος,
Го храз на сикумин пурна εγώ χρειάζει να σηκούμαι πρωινά. =εγώ πρέπει να σηκώνομαι νωρίς.
Илус атитку ήλιος ετοίουτικο = και ήλιος τέτοιος
Ки фиса дамлитъку και φύσαΔΑΜΛΙ|δικο, =και αέρας υπέροχος
Пудъина па тен сту дуня πουθενά πα κί έν στοΔΥΝιΑ|. =πουθενά μα πουθενά δεν υπάρχει στον κόσμο!
(προβληματική είναι η λ.ΔΑΜΛΙ|δικο, πιθανώς λάθος αντί γιαΝΑΜΛΙ|δικο= ονομαστό. αλλιώς μοιάζει να είναι απο το τουρκ.ΔΑΜΛΑ|= σταγόνα, με την έννοια «αποσταγμένο, η πολυτιμότερη ουσία, υπέροχο, εξαιρετικό»). (Μέτρο μεσοτονικό, χαλνάει σε ένα σημείο στην τρίτη στροφή όπου διορθώνω προσθέτοντας το Α που κατα βάσιν σημαίνει «ενώ» στη Ρωμαίικη): "Α ήλιους ατίτκου"