Στο τρένο των οκτώ
σε ζητώ, σε ζητώ
σε ζητώ
και ρωτώ, και ρωτώ
και κοιτώ, και κοιτώ

Το τρένο των οκτώ
πάει κι αυτό
φεύγει σαν αστραπή
κι είμαι εγώ, μια σιωπή
μια σιωπή, στη σιωπή

Ήσουν πρώτα ήλιος, ξαστεριά και φως
κι είσαι τώρα μεσ’ τη μοναξιά καπνός

Στο τρένο των οκτώ
σε ζητώ, σε ζητώ
σε ζητώ
Όμως να, που περνά
που περνά, που περνά

Το τρένο των οκτώ
πάει κι αυτό, πάει κι αυτό
πάει κι αυτό
κι είσαι πια, μια σκιά
μέσα στο πουθενά