Το τέλος μας δες φυσάει προς τα μένα
τη φλόγα εγώ δε θα φοβηθώ
θα είμαι εδώ με τα χέρια ανοιγμένα
να καώ να καώ στον χωρισμό

Δε νιώθω οργή δε νιώθω θυμό
σαν γη απ’τη γη κι εγώ θα καώ
δε νιώθω οργή δε νιώθω θυμό
μπροστά στη φωτιά ξέρω να σ’ αγαπώ

Σ’ευχαριστώ για όσο απ’το φιλί σου
σ’ευχαριστώ για όσο απ’το κορμί σου
το λίγο αυτό για μένα ήταν αρκετό
Σ’ευχαριστώ για τη ζωή ζωή μου
για το καρφί που αντί να πω πληγή μου
πόνεσα μα είπα σ’ αγαπώ

Το τέλος μας δες δε γράφει αντίο
πεθαίνεις εσύ σε γεννάω εγώ
γιατί ένας μπορεί ν’ανασαίνει για δύο
και μετά και μετά τον χωρισμό

Σ’ευχαριστώ για όσο απ’το φιλί σου
σ’ευχαριστώ για όσο απ’το κορμί σου
το λίγο αυτό για μένα ήταν αρκετό
Σ’ευχαριστώ για τη ζωή ζωή μου
για το καρφί που αντί να πω πληγή μου
πόνεσα μα είπα σ’ αγαπώ