Δεκαπέντε μέρες και δεκαπέντε νύχτες
είναι που`χεις φύγει κι είμαι μοναχός,
δεκαπέντε μέρες και δεκαπέντε νύχτες
κλαίω και χτυπιέμαι και λιώνω ο φτωχός.

Δεκαπέντε μέρες δεν πάω στη δουλειά μου
δεκαπέντε νύχτες έχω να κοιμηθώ,
σ`έχασα για πάντα από την αγκαλιά μου
ξαναγύρνα πίσω γιατί θα τρελαθώ.

Πήρες τη χαρά μου, σαν έφυγες, μαζί σου
κι άφησες τον πόνο να`χω στην καρδιά,
δεκαπέντε μέρες να είναι η ζωή σου
μια κατάρα τέτοια σου εύχομαι βαριά.