Έφυγες, έφυγες κι άπλωσα τη νύχτα μου
στους δρόμους έκρυψα τον ίσκιο μου
σεντόνια, όνειρα νωπά,
έφυγες, στερνή φορά κι αποκοιμήθηκες
στην αγκαλιά μου και τ’ αρνήθηκες
πως τα φιλιά σου ήταν πικρά.

Λύγισες, το βάρος σ’ έκανε και λύγισες,
κάποιας αγάπης που δε ζήτησες
και που τις ώρες της μετράς,
μ’ έκαψες με μια φωτιά που όλο τη μέτραγες
καπνός που κάπνιζες και μ’ έχανες
μες στου τσιγάρου το σεβντά.

Έφυγες, έφυγες κι άπλωσα τη νύχτα μου
στους δρόμους έκρυψα τον ίσκιο μου
σεντόνια, όνειρα νωπά.

Έφυγες, στερνή φορά κι αποκοιμήθηκες
στην αγκαλιά μου και τ’ αρνήθηκες
πως τα φιλιά σου ήταν πικρά.

Λύγισες, το βάρος σ’ έκανε και λύγισες,
κάποιας αγάπης που δε ζήτησες
και που τις ώρες της μετράς,
μ’ έκαψες με μια φωτιά που όλο τη μέτραγες
καπνός που κάπνιζες και μ’ έχανες
μες στου τσιγάρου το σεβντά.

Έφυγες, έφυγες κι άπλωσα τη νύχτα μου
στους δρόμους έκρυψα τον ίσκιο μου
σεντόνια, όνειρα νωπά.