Απ’ τα βλέμματα τα άδεια
η δική σου η ματιά
λάμπει μέσα στα σκοτάδια
και φωτίζει την καρδιά.

Βγες, ανάσα μου, τραγούδησε,
διώξε φόβους και σκιές.
Στο σεντόνι μου νανούρισε
τις παλιές μου τις πληγές.
Διώξε φόβους και σκιές,
τις παλιές μου τις πληγές.

Το φιλί μας ένα αστέρι
που γίνεται στον ουρανό.
Κι από αγάπη όποιος ξέρει
έχει δρόμο φωτεινό.

Βγες, ανάσα μου, τραγούδησε,
διώξε φόβους και σκιές.
Στο σεντόνι μου νανούρισε
τις παλιές μου τις πληγές.
Διώξε φόβους και σκιές,
τις παλιές μου τις πληγές.