Αφήγηση:
Λέγομαι Γρηγόρης Αυξεντίου, κι είμαι 29 χρονών...
Σήμερα, πήρα την απόφασή μου, πως πρέπει να πεθάνω!
Μόνος, εγώ και η φωτία! Μόνος, εγώ κι η λευτεριά!
ΓΙΑ την λευτεριά! Για σας και τα παιδιά σας!
Λέγομαι Γρηγόρης Αυξεντίου, κι είμαι 29 χρονών...


Τραγούδι:
Γρηγόρή Α, Γρηγόρη Α, Γρηγόρη Αυξεντίου

Δεν είναι οι καιροί, δεν είναι και η γή μας
και συ δεν είσαι πια μαζί μας...

Γρηγόρη Α, Γρηγόρη Α, Γρηγόρη Αυξεντίου

Θυμάσαι μαζί που γυρίσαμε
την μεγάλη στράτα για την λευτεριά
μας άφησες εκεί που τελείωνει ο δρόμος
που αρχίζει ο πόνος
πήγες να πεθάνεις.

Γρηγόρη Α, Γρηγόρη Α, Γρηγόρη Αυξεντίου

Τη γή μας την πικρή
πατήσαν δολοφόνοι
και συ δεν είσαι πια
κι είμαστε τώρα μόνοι...

Γρηγόρη Α, Γρηγόρη Α, Γρηγόρη Αυξεντίου