Τις ενοχές μου τις προσπερνάω
έτσι κι αλλιώς ποιος θα το μάθει,
παράνομα κυκλοφοράω
μες στου πελάγου μου τα βάθη.

Ψάχνω στις πιάτσες μα άγνωστες φάτσες,
σχέση τσιγάρου και ποτού,
καλά κρυμμένη μες στο σκοτάδι
μέσα στη δίνη του μυαλού.

Και δε με νοιάζει για όπου πάω,
εσύ με στέλνεις
και σου χρεώνω όσα λάθη με παρασέρνεις.

Είσαι ο λόγος που σκόρπιζα εδώ κι εκεί
κι εγώ που ψάχνω τον τρόπο
να κάνω το λάθος χωρίς ενοχή,
απολογούμαι στον εαυτό μου και δεν βοηθάει
φτηνές εξηγήσεις και άλλο τι ψάχνω
κι αυτό, κι αυτό μου τη σπάει.

Έτσι για λίγο πάλι θα φύγω
στο παραμύθι μου να ζήσω,
μόνο σου έτσι να σ’ αφήσω
κι ό,τι με δένει να το λύσω.

Σβηστά φανάρια, σπασμένα φρένα,
σχέσεις καπνού και αλκοόλ,
δικαιολογίες έχω για μένα
κι έτσι κι αλλιώς ήμουνα γκολ.

Και δε με νοιάζει για όπου πάω,
εσύ με στέλνεις
και σου χρεώνω όσα λάθη με παρασέρνεις.

Είσαι ο λόγος που σκόρπιζα εδώ κι εκεί
κι εγώ που ψάχνω τον τρόπο
να κάνω το λάθος χωρίς ενοχή,
απολογούμαι στον εαυτό μου και δεν βοηθάει
φτηνές εξηγήσεις και άλλο τι ψάχνω
κι αυτό, κι αυτό μου τη σπάει.