Κι απόψε νύχτωσα στο προσκεφάλι σου
Και σου ζητιάνεψα ξανά παρηγοριά
Και καλοσύνη σου ήταν μεγάλη σου
Που με ανέχτηκες ακόμα μια βραδιά.

Καλοσύνη σου
Που πότε πότε συντροφιά μου θέλεις να `σαι
Καλοσύνη σου
Που δε μ’ αγάπησες ποτέ μα με λυπάσαι
Καλοσύνη σου
Που λίγα λόγια φιλικά μου λες θλιμμένα
Καλοσύνη σου
Που κλέβεις ώρες απ’ τον άλλονε για μένα.

Συχνά σαν ντρέπομαι το παίρνω απόφαση
Την καλοσύνη σου να μην καταδεχτώ
Μα πάλι σύντομα βρίσκω μια πρόφαση
Και με τον πόνο μου κοντά σου ξενυχτώ.

Καλοσύνη σου
Που πότε πότε συντροφιά μου θέλεις να `σαι
Καλοσύνη σου
Που δε μ’ αγάπησες ποτέ μα με λυπάσαι
Καλοσύνη σου
Που λίγα λόγια φιλικά μου λες θλιμμένα
Καλοσύνη σου
Που κλέβεις ώρες απ’ τον άλλονε για μένα.