Ένα παράδεισο αγάπης μου χες τάξει
λόγια ζεστά και τ ακριβά σου μυστικά
μα τώρα κρύβεσαι σαν κάτι να χει αλλάξει
ψεύτικα ήταν της καρδιάς τα υλικά

Μ ένα τραγούδι του Τσιτσάνη
το πόνο μου βγάζω σεργιάνι
τη μοναξιά μου ξενυχτώ,
κι αν ξημερώνει και βραδιάζει
τις Κυριακές μου συννεφιάζει
ένα χαμένο σ’ αγαπώ

Κάποιες ανάμνησες πικρές έχουνε μείνει
αλλάζουν εύκολα τα πάντα στη ζωή
σκληρός ο έρωτας που μοιάζει όταν αφήνει
τόσα αναπάντητα γιατί μες στη ψυχή