Θα σε περιεργάζομαι
κι έτσι χωρίς να βιάζομαι
σεμνά θα σε βαδίζω

Ζωή σε κάθε στράτα σου
έμαθα τα μαντάτα σου
να τα καλωσορίζω

Μια πόρτα χτύπησα κι εγώ
κι έπεσα πάνω στο θεριό
που λέγεται αγάπη

Και αφού με φιλοξένησε
μες στην ψυχή μου γέννησε
παράπονα και πάθη

Και αν αφεθώ στην τύχη σου
πες μου το παραμύθι σου
ζωή ξεγέλασε με

Και αν στ’ όνειρό σου τ’ άπιαστο
με πέτυχες αδιάβαστο
δικαιολόγησε με