Σαν φύλλα πέφτουνε οι λέξεις
ραγίζει απόψε ο ουρανός
σφυρίζει ο άνεμος στη στέγη
σαν κάποιος στίχος μακρινός.

Κοιμούνται όλοι μες στην πόλη
πιάνει στα όνειρα βροχή
βουρκώνουν λέξεις και εικόνες
γι`αυτούς που μένουν μοναχοί.

Στους άδειους δρόμους και στα πάρκα
γυρνούν αδέσποτα σκυλιά
θα`ρθει ο καιρός και θα πλαγιάσουν
στου φεγγαριού την αγκαλιά.

Κοιμούνται όλοι μες στην πόλη
πιάνει στα όνειρα βροχή
βρέχει εφήμερους θανάτους
γι`αυτούς που φεύγουν μοναχοί.