Τώρα είναι καιρός να σου πω την αλήθεια
είμαι τόσο μικρός και το ψέμα συνήθεια
επιβάτης στη γη, σ’ έναν έρημο τόπο
πού να βρω το κλειδί, ψηλαφίζω τον τρόπο.

Να γιατί τραγουδάμε μαζί,
μας τρομάζει η νύχτα και δεν έχουμε φίλους
αν φοβάσαι η ελπίδα είν’ εκεί
οι δειλοί θα νικήσουν Δον Κιχώτες και μύλους.

Τώρα εδώ θα κρυφτώ σε δημόσιο χώρο
είμαι άγονη γη και ‘συ έχεις το σπόρο
έχω τόση ντροπή μα δακρύζω για σένα
θα σου πω μυστικά να τα πεις στον καθένα.