Σούρας είμαι και χαρμάνης
είμ’ ο Γιάννης του Ψυρρή,
δέκα χρόνια δικασμένος
στου Συγγρού τη φυλακή.

Κι εγώ είμαι ο Βαγγέλης
και μ’ αυτό τι θες να πεις,
μες στη Σύρα, στο Βροντάδο
σκότωσα ένα, δυο, τρεις.

Βλάμης είσαι ρε Βαγγέλη
και γι’ αυτά μη συζητάς,
ούτε καν σε λογαριάζω
και αν είσαι εσύ φονιάς.

Και μ’ αυτά τι θες ρε Γιάννη
μήπως θες να `ξηγηθείς,
αν τολμήσεις και απλώσεις
στη στιγμή θε’ να χαθείς.

Και τραβάνε τα μαχαίρια
και χτυπιόνται στα γερά
και ο Γιάννης ξεμπερδεύει
το Βαγγέλη το φονια.

Κι έτσι ο Γιάννης ησυχάζει
από τούτον το μπελιά,
ξανατρώει δέκα χρόνια
στη στρατώνα την παλιά.