Όλοι χωρούν σ’ αυτή τη γη
το `παν σπουδαίοι και σοφοί
για τη γενιά μας
δεν ξέραν όμως τα καρφιά
πόσο πικρά είναι και βαθειά
μες την καρδιά μας

Μ’ απάτη και με μπαμπεσιά
μας δώσανε στη μοιρασιά
μονάχα πόνους
κλωτσιές χαστούκια και φωνές
έγιν’ ο κόσμος καφενές
για δολοφόνους

Όλοι χωρούν σ’ αυτή τη γη
μόνο που αλλάζει η πληγή
του καθενός μας
χρόνια στην ίδια τη γωνιά
κι απ’ άδικο στην απονιά
το μερτικό μας