Πάλι μόνη θα με αφήσεις
και το βράδυ δε θα γυρίσεις
ούτε που θα τηλεφωνήσεις

Πες μου τι ζητάς

Το σκοτάδι μ’ αναστατώνει
σαν σε θρίλερ το αίμα παγώνει
τρέχει η σκέψη μου σου φωνάζει

Πες μου τι ζητάς

Το τηλέφωνο δε χτυπάει
το κρεβάτι δε με χωράει
με ποια ξόρκια να σε τυλίξω

Για να με ζητάς

Είπες λόγια που με πλάνεψαν
και το νου μου για πάντα κλέψαν
σε μια αόρατη πέφτω παγίδα

Όταν με ξεχνάς

Η ανάσα σου με μεθάει
μα ένας φόβος με σταματάει
αν θα βρει η καρδιά την άκρη

Για να με ζητάς

Αν μια φλόγα θα με σκεπάσει
κι ότι ζήσαμε θα το κάψει
θάσαι ο ένοχος και το ξέρεις

Που δε μ’ αγαπάς