Σ’ αφήσαμε μικρό χωριό
και φύγαμε στα ξένα
μα ο λογισμός κι η σκέψη μας
είναι πάντα σε σένα

Να τανε και να μπορούσα
στο χωριό μου να γυρνούσα

Ρήμαξαν τα σοκάκια σου
οι γειτονιές κι οι στράτες
και δε μοσχοβολάνε πια
λουλούδια μες τις γλάστρες

Τα τζάκια δεν ανάβουνε
οι φούρνοι δεν καπνίζουν
οι φάμπρικες κι οι αργαλειοί
κι οι μύλοι δε γυρίζουν

Να ξαναπαίζαν τα βιολιά
στη πλάτσα του χωριού μας
κι οι περασμένες εποχές
να ρθούνε μες το νου μας