Τίποτα τελικά δε μου χάρισες
την αγάπη σου απλώς μου δάνεισες
και τώρα πίσω μου τι ζητάς
και δε σε νοιάζει αν με πονάς,
και τώρα πίσω μου τι ζητάς
και δε σε νοιάζει αν με πονάς.

Τι ειρωνεία να με κοιτάς ακίνητη και παγωμένη,
τι ειρωνεία να μου μιλάς απόμακρη σαν να `σουν ξένη,
εσύ που μου `λεγες πως μια ζωή θα μ’ αγαπάς.

Τίποτα τελικά δε μου έδωσες
την αγάπη σου απλώς μου χρέωσες
και τώρα πίσω μου τι ζητάς
και δε σε νοιάζει αν με πονάς,
και τώρα πίσω μου τι ζητάς
και δε σε νοιάζει αν με πονάς.

Τι ειρωνεία να με κοιτάς ακίνητη και παγωμένη,
τι ειρωνεία να μου μιλάς απόμακρη σαν να `σουν ξένη,
εσύ που μου `λεγες πως μια ζωή θα μ’ αγαπάς.