Μ’ ένα μπαγλαμά στο χέρι
συντροφιά μου ένα αστέρι
κάνω τσάρκες στο στενό σου
κάτ’ απ’ το παράθυρό σου.

Ψάχνω νά βρω δυο στιχάκια
να σου γράψω τραγουδάκια
μήπως και σε συγκινήσω
και για μας τα δυο σε πείσω.

Όλο λες πως δε σου κάνω
και στην τρέλα μου απάνω
μου `ρχεται να θέσω τέρμα
στης παλιοζωής το ψέμα.

Μ’ ένα μπαγλαμά στο χέρι
που μιλάμε σαν αδέρφια
και που όταν έχω ντέρτια
κλαίει αυτός για μένανε.