Να με θυμόσουνα τυχαία αυτό το βράδυ
κι έτσι να `ρχόσουνα σαν κλέφτης στο σκοτάδι,
να δεις πως ξέχναγα κι εγωισμούς και πρέπει
τις ώρες που μιλάει η καρδιά
κι όλα τα επιτρέπει και δε βλέπει.

Μιλάω στ’ άδειο σπίτι κι ακούω τον αντίλαλο
κερδίζεις σε μια μάχη χωρίς αντίπαλο.

Να με σκεφτόσουνα τη νύχτα αυτή τυχαία
μες στου πιοτού σου τη γουλιά την τελευταία,
να δεις τα "όχι" μου κι όλα τ’ απωθημένα
στην ώρα "ναι" να γίνονται
καρδούλα μου για σένα, μόνο για σένα.

Μιλάω στ’ άδειο σπίτι κι ακούω τον αντίλαλο
κερδίζεις σε μια μάχη χωρίς αντίπαλο.