Γυμνοί στο χιόνι βγήκαμε
κι ήταν πικρό το γάλα,
στα χείλη χρώμα της φωτιάς
για μας δεν είχες, μάνα.

Μη με ρωτάς, δε θα σου πω,
καλύτερα να κλάψω,
βαριά ’ναι η κληρονομιά
και πώς να τη φυλάξω.

Ένα μπαξέ δεν είχαμε
να κόψουμε λουλούδι,
τα μοιρολόγια μάθαμε
να κάνουμε τραγούδι.

Μη με ρωτάς, δε θα σου πω,
καλύτερα να κλάψω,
βαριά ’ναι η κληρονομιά
και πώς να τη φυλάξω.