Σκύβει ο γέρος για να πάρει το αναμμένο του φανάρι
πάει στην αγορά.
Το φανάρι έχει στο χέρι και κοντεύει μεσημέρι
μα ακόμα προχωρά.

Διογένη, Διογένη, το φανάρι τι κρατάς
Ψάχνω νά `βρω τους ανθρώπους
που ακόμα έχουν τρόπους και ιδανικά.

Και στο δρόμο οι γνωστοί του απορούν και αυτοί μαζί του
και όλοι τον ρωτούν
Για πού πας, αχ Διογένη, με το άσπρο σου το γένι
και κρυφογελούν.