Στο Κερατσίνι στη Δραπετσώνα
πήγα μια νύχτα μες στο χειμώνα
να βρω τους φίλους μου για να τα πιούμε
παλιά ρεμπέτικα να θυμηθούμε.

Κορμιά φτιαγμέν’ από γράσο και ασβέστη
ματιές καθάριες μες στον ντουνιά τον ψεύτη
σβήνουν την κάψα από τη βιοπάλη
μ’ ένα τραγούδι του Μπάμπη του Μπακάλη.

Στιγμές ανθρώπινες μες στο χειμώνα
στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα.

Στο Κερατσίνι στη Δραπετσώνα
βγαίνουν οι άγιοι απ’ την εικόνα
μαζεύονται σ’ ιερές λειτουργίες
ψέλνουν του Μάρκου παλιές μελωδίες.

Σαν εκκλησιές μοιάζουν τα μικρά κουτούκια
γκρίζες ψυχές εξαγνίζουν τα μπουζούκια
κι αυτές τελούν με τζουράδες αγρυπνίες
να μην καούν της ζωής τους οι λυχνίες.

Στιγμές ανθρώπινες μες στο χειμώνα
στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα.

Στο Κερατσίνι στη Δραπετσώνα
γλίτωσε κάτι απ’ τον κυκλώνα
απ’ το παλιό λαϊκό μεγαλείο
όταν ψυχές μοιάζαν με μεταλλείο.